Euro u pozicionua për tregje më të dobëta përpara vendimit të Bankës Qendrore Evropiane (BQE) për të rritur normat e interesit për të dhjetën herë radhazi. Me miratimin e këtij vendimi, BQE konfirmoi rrugën e monedhës së përbashkët.
Fondet mbrojtëse dhe spekulatorët e tregut janë ende për një kohë të gjatë euro, por ndryshimet në normat e interesit dhe perspektiva ekonomike do të ushtrojnë presion mbi monedhën, veçanërisht ndaj jenit dhe dollarit. Më vete, perspektivat ekonomike për Eurozonën janë të zymta në krahasim me Shtetet e Bashkuara, shkruan Reuters.
A do të arrijë euro barazinë me dollarin në këtë sfond? Diferenca në normat e dy monedhave është vetëm 6% – një distancë e konsiderueshme, por jo e pakapërcyeshme.
Analistët e HSBC parashikojnë se euro do të dobësohet në 1.02 dollarë nga mesi i vitit të ardhshëm.
Nga pikëpamja e pozicionimit në treg, bindëse janë edhe mundësitë për një rënie më të madhe të euros.
Të dhënat më të fundit nga Komisioni i Tregtisë së të Ardhmeve të Mallrave treguan se fondet ulën pozicionin e tyre të gjatë neto në euro në nivelin më të ulët në shtatë muaj prej 136,000 kontratash, por ishte ende një bast i konsiderueshëm prej 18 miliardë dollarësh që euro do të vlerësohej.
Ky bast është i madh për standardet historike dhe duke pasur parasysh tërheqjen e zvogëluar të euros në raport me rivalët e saj, ka të ngjarë të bjerë në javët e ardhshme.
Shitjet në euro gjithashtu nuk do të përqendrohen vetëm në raport me dollarin. Vetëm pak javë më parë, euro arriti nivelin më të lartë të 15 viteve kundrejt jenit në 160 jen me 1 euro. Kështu, monedha e vetme rriti fitimet e saj ndaj monedhës japoneze që nga marsi në 15%.
Fondet dhe spekulatorët kanë një pozicion të papërfillshëm neto të shkurtër në jen prej rreth 8.2 miliardë dollarë. Krahasuar me pozicionin e euros, nuk është e vështirë të parashikohet një ngushtim i mundshëm i hendekut në javët dhe muajt e ardhshëm.
Sidomos duke pasur parasysh këndvështrimin e kundërt për politikën monetare – ashtu si BQE sinjalizon fundin e shtrëngimit të saj, banka qendrore e Japonisë po forcohet. Analistët e Deutsche Bank presin që Banka e Japonisë t’i japë fund politikës së “kontrollit të kurbës së rendimentit” në tetor, jo në prill 2024.
Një fund i normës negative të interesit në Japoni pritet gjithashtu në janar – pothuajse një vit i plotë më herët se sa ishte planifikuar.
Me pak fjalë, euro mund të bjerë më shumë kundrejt jenit sesa ndaj dollarit.
Sinjalet ekonomike në të dy anët e Atlantikut janë treguese. Shitjet me pakicë në SHBA i mposhtën pritjet dhe inflacioni i çmimeve të prodhimit ishte më i lartë se parashikimi, ndërsa BQE uli perspektivën e rritjes në 0.7% këtë vit dhe 1% vitin e ardhshëm.
Askush nuk e di se çfarë sjell e ardhmja – më së paku nga të gjithë ekonomistët – por ndërkohë që ekonomia amerikane po flirton me një “ulje të butë” të mundshme, Eurozona po flirton me një recesion të mundshëm. Indeksi i Surprizës Ekonomike të Citi-t në SHBA ka qenë pozitiv që nga maji dhe indeksi i Eurozonës ka qenë në territor negativ që nga maji.
Në të vërtetë, duke përjashtuar ndërprerjet e pandemisë që nga fillimi i vitit 2020, uljet befasuese në indeksin e Eurozonës që nga korriku janë në të njëjtin nivel me nivelin e fundit të parë në kulmin e Krizës së Madhe Financiare.
Se sa prej tyre është tashmë në kursin e këmbimit të euros, mbetet për t’u parë, por nuk ka asgjë të dukshme që të sugjerojë se norma e dollarit dhe yield-i do të bien në çdo kohë së shpejti.
Tregtarët e normave të interesit të Eurozonës besojnë se BQE ka përfunduar duke rritur normat. Ata po vënë bast që vitin e ardhshëm normat e interesit do të fillojnë të bien. Ndërkohë, tregtarët amerikanë janë ende të pasigurt nëse Rezerva Federale është në rrugën e duhur për t’i dhënë fund rritjes së normave dhe kohët e fundit ka ulur bastet për një ulje të normës në 2024.